معنی روستای کوچک و دورافتاده

کوره ده

کوره‌ده

حاره

مکان پرت

کوره ده، ده کوره

پرت

دورافتاده. [اُ دَ / دِ] (ن مف مرکب) دورمانده از کسی یا جایی: غریب، دورافتاده از مسکن. (دهار).
- دورافتاده از وطن، جلای وطن کرده. (یادداشت مؤلف).
|| کنایه از کسی است که حقیقت را خوب نمی تواند درک کند. (از آنندراج):
مه برآمد بررخش گفتم که لوحش ساده است
آفتاب این لاف زد گفتم که دور افتاده است.
تأثیر (از آنندراج).
کرده ام روی چو خورشید ترا نسبت به ماه
مه کجا رویت کجا بسیار دور افتاده ام.
ابراهیم چاهی (از آنندراج).
|| کسی که فهم سخن کماینبغی نتواند کرد و گویا از ادراک افتاده است. (از آنندراج). || از اصل بریده و به فرع کشانیده شده.

روستای اواس. [ی ِ اَ] (اِخ) نام کوهی است در حد روم ودرآن کوه شکافیست بزرگ و باهول گویند که آن جای اصحاب کهف بوده است. (از حدودالعالم چ دانشگاه ص 36).

آن‌که یا آنچه در محل دور قرار گرفته،
ویژگی زمین یا خانه‌ای که از آبادی و از مردم دور باشد،

بی‌کس، غریب، بعید، پرت، دوردست، متروک، دنج،
(متضاد) قریب، نزدیک

بعیدا

رکود

روستای شهرآباد

Das [noun], Hinterland

Hinterwälder (m)

1433